EL54

Niets herhaalt zich.
Dat wat je gisteren achterliet
heeft een draadje aan je toekomst gebonden.
Pak dit draadje op,
dat zich in spiralen in de toekomst vlecht.
En leef in de volheid die jou draagt.
Wat je ziet als het onvermijdelijke
van de tijd
is een trap,
die begint bij de eerste tree,
hier vlak voor je voeten.

♥

Heb je misschien net een rimpeltje ontdekt in je gezicht? Wat een schrik jagen de eerste tekenen van ouderdom, en het feit dat je leeftijd niet stil kunt zetten, ons aan! Hoeveel melancholie spreekt er uit je gezicht, als je terugdenkt aan een herinnering, een geur, een stukje muziek.

Een magisch moment, waarin het visioen terugkomt van een jeugd, waarin je niets anders kende dan de verrukkelijke vreugde van je schoonheid, in volkomen overeenstemming met het feest van het leven, dat duizend beloften voor je in petto had.

In dat jaargetijde was je een knop aan een tak, in de lente, opzwellend en gespannen, bereid met alle kracht open te springen, om je aan de zon te laten zien. En toch buigt de tak, die jou nog altijd draagt, onder een nieuwe kracht.

Je bent nu datgene, waar die knop de trotse voorbode van was: de heerlijke vrucht, waarin alle beloften van de knop liggen opgesloten. Proef dat uitgelezen zoete, wat je in je hebt, de geur die als een zachte streling om je heen hangt.

Het zaad van de toekomt is in jou tot rijpheid gekomen. Wat het nodig heeft is jouw acceptatie en jouw wijsheid, om de cyclus te kunnen vervolgen, en met een nieuw bewustzijn een volgende lente te ontmoeten.