EL11

Bloemblaadjes in duizenden kleuren
dwarrelen licht
in een grappige dans
door het eerste morgenbriesje.
Zij spelen
met het goud van de zonnestralen,
die terugkeren
om de nieuwe dag aan te steken.

♥

Als je merkt, dat je de gewoonte kwijt bent om met lichtheid tot vreugde te kunnen komen, als je de harmonie verlopen bent, niet meer ‘in overeenstemming’ bent, als het lijkt alsof je je bevindt op een verre, geisoleerde plek, dan is het ogenblik gekomen om je af te vragen, of je je misschien niet te zeer in jezelf hebt opgesloten.
Dit ’toevluchtsoord’ is niet altijd de juiste plaats om ons gekwetste gevoel te helen, en vaak zijn wij het zelf, en niet anderen, die onszelf afwijzen.

Het is onze eigen houding die steeds meer de wereld van ons vervreemdt. Vaak lijken we wel een beetje op een bloem, die dreigt te verwelken, omdat ze niet weet of ze zich zal openen of niet, ze aarzelt, terwijl om haar heen de andere bloemen hun bloemkelken wijd openen in een veelkleurige regenboog, genoeglijk spelend met de zonnestralen.

De hemelse Vader heeft je de ‘sleutel’ tot je hard gegeven, die dient echter om te ontsluiten, niet om te sluiten. Kijk eens naar een bloem. Als deze haar schoonheid wil laten zien, moet ze zich aan het licht overgeven. Jouw hart moet zich dus ook aan het licht geven, om zelf als een zon te worden, die liefde, edelmoedigheid, macht en gelukt uit kan stralen.